«مخمل نمازی» زن دیشموکی که بعد از 30 سال درد و رنج که تنها و در گوشه‌ای از خانه‌ی محقرش افتاده بود، و اخیراً رسانه‌ها زندگی پُر دردش را به تصویر کشیدند، امروز به دلیل بیماری جان، به جان آفرین سپرد.

 

پایگاه خبری امید دنا

بعد از سفر تعدادی از خبرنگاران به دیشموک و به تصویر کشیدن زندگی سراسر تلخ مخمل نمازی که تنها با فرزندان معلولش زندگی می‌کرد، مسئولان و خیرین استانی و کشوری تلاش کردند که بار مشکلات را از دوش این زن زجر کشیده بر دارند.
اما زمانی که «مخمل نمازی» مورد توجه مسئولان و خیرین قرار گرفت و برای او زندگی را کمی شیرین و راحت کرده بودند، بر اساس سهل انگاری دست و پای او شکسته می‌شود و «مخمل» که جایی برای او در درمانگاه دیشموک برای بستری شدن نبود، و این درمانگاه توانایی بستری و درمان او را نداشتند و به گفته برخی از مطلعین رسیدگی چندانی هم از او می‌شد. تا اینکه «مخمل» را برای مراقبت و درمان بیشتر به بیمارستان دهدشت انتقال می‌دهند و در آنجا فوت می‌کند.
حالا سرنوشت نازلی زهرا دختر معلول او چه می‌شود؟ مسئله‌ای است که باید مسئولان به آن پاسخ دهند؟
بساعتی پیش مخمل نمازی در بیمارستان دهدشت دار فانی را وداع گفت. ورود دستگاه‌های نظارتی به این موضوع ضروری به نظر می‌رسد.مخمل نمازی اصل فرزند علی‌کرم متولد روستای سرپر به تاریخ 1335 دارای 4 پسر و یک دختر به نام زهرا که هم اکنون ساکن روستای سرگچ در فاصله 30 کیلومتری شهر دیشموک هستند.
مخمل 63 سال سن دارد که از بیست سال پیش به علت زایمان دچار روماتیسم مفصلی شد و به علت عدم مراجعه به موقع به پزشک معلول و توانایی راه رفتن نداشت.
مخمل در روستای محروم سرگچ که فاقد زیرساخت های اولیه است زندگی می‌کرد و منزل مسکونی محل زندگی‌اش خانه‌ای گلی و قدیمی بوده که محل زندگی خود، فرزندان و گوسفندان در کنار هم بود.
همسر مخمل پس از معلولیت مخمل جهت اداره زندگی و تربیت فرزندان مجددا ازدواج کرد تا همسر جدید بتواند کمک کار زندگی‌اش باشد، مخمل نمازی در عین حالی که زنده بود اما 18 سال پیش گواهی فوت برای او صادر شده بود اما این پیرزن دیشموکی امروز برای همیشه دارفانی را وداع گفت.
  • منبع خبر : کبنا
لینک کوتاه :