به گزارش پایگاه خبری-امیددنا: براساس اصل ۹ ماده ۹۶ تبصره ۶، کتاب مجموعه قوانین و مقررات شهرداری ها" اراضی، کوچه ها، میدان ها، خیابان ها و معابر عمومی واقع در محدوده هر شهر، ملک عمومی محسوب شده،تعرض در این معابر، تخلف تلقی می شود وباید شهرداری ها با متخلفان برخورد کنند."
به گزارش پایگاه خبری-امیددنا :تعرض به پیاده رو به شکل های مختلف، قصه کهنه ای است از دیرباز، دست فروشان سیار و ثابت، واکسی ها، فال حافظ فروشان و گداها همواره بخش یا بخش هایی از پیاده روها را اشغال و مشکلات مختلفی را برای رهگذران ایجاد می کردند. بعضی وقت ها حضور این اشغال کنندگان پیاده رو تاثیرگذارتر است. چون آنها به شکل های مختلف تلاش می کنند،تا از عابران پول بگیرند و در پیاده روهای شلوغ باعث ازدحام می شوند.
برخی از اعضای صنف ها مانند تعویض روغنی ها، سوپرمارکت ها،میوه و تره بارفروشان، فروشندگان ماهی و آبزیان و حتی لباس فروش ها با واژگانی همچون پیاده رو، عابران پیاده، حق مردم برای پارک کردن و مانند آن دشمنی و بیگانگی دارند.
یافتن جای پارک کنار خیابان درشهرهای بزرگ به خودی خودمشکل است واین مشکل زمانی به اوج می رسد ،که برخی مغازه داران ،ادارات و حتی شهروندان با گذاشتن مانع هایی همچون کله قندی پلاستیکی، بشکه قیر، لاستیک های کهنه، مانکن های نیم پوش و سبدهای شیر؛ انسان ترافیک زده را کلافه تر می کنند.
افزایش بی رویه خودروها و ساختار نامناسب خیابان ها و کوچه ها به ویژه در شهرهای بزرگ، یافتن جای پارک را به رویا تبدیل کرده که گاهی قتل هم برای دستیابی به این مکان ها صورت می گیرد.
اقدام بسیاری از مغازه داران و واحدهای اداری برای نصب تابلو، بنر و یا سایر موانع که مبنای قانونی ندارد و به گفته حقوق دانان و مسئولان مربوط تخلف و جرم است، گلایه شهروندان را درپی داشته است.
کوشش شهروندان، در اغلب مواقع برای توقفی کوتاه در خیابان های مرکزی شهر با صرف زمان زیاد منجر به یافتن جای پارک مناسب نمی شود، زیرا بسیاری از صاحبان واحد های صنفی سطح شهر، واحدهای تجاری،دستگاه های دولتی و… در اقدامی خلاف قانون مبادرت به قرار دادن موانع در خیابان کرده اند و برای خود پارکینگ خصوصی ساخته اند.
اگر شهروندان به این محدوده های فرمانروایی آنان نزدیک شوند، با جمله های تکراری پارک نکن، مگر نمی بینی جلو مغازه است، اینجا ارگان دولتی است، حرکت کن و … روبه رو خواهند شد.
افرادی هم که این جمله ها را می گویند: اغلب با حالتی تهاجمی صحبت می کنند و گاهی تیغ هم می کشند که گویی به ملک شخصی آنها تجاوز شده است.
زمانی که مسئولان شهری مدام از شهر انسان محور سخن می گویند، باید شرایط زندگی افراد پیاده در شهر را با حفظ امنیت آنها تامین کنند،در حالی که پیاده رو که محل عبور عابر پیاده در شهر است، نیز مورد هجوم و تردد موتورسیکلت ها ، پارک خودروها و یا سد معبرهای کسبه و بازاریان است طوری که در بسیاری از مواقع افراد برای عبورو مرور از پیاده رو به دلیل وجود موانع بسیار دچار مشکل می شوند وباید ادامه مسیر خود را در خیابان بپیمایند که این امر باعث بروز مشکلاتی برای شهروندان پیاده می شود.
محل مقابل درب مغازه شخصی است؟
یکی از سوالات مهم شهروندان این است که آیا مقابل درب منزل یا مغازه جزئی از حریم شخصی و خصوصی منزل یا مغازه محسوب میشود یا خیر؟
شاید شما هم دیده اید که مغازه داری فضای مقابل مغازه اش را با اجسامی مانند سطل آشغال و آجر مسدود می کند، تا هیچ وسیله ای در مقابل مغازه اش پارک نکند یا فردی فضای مقابل منزلش را جزئی از ملک خود می داند و اجازه پارک کردن هیچ وسیله نقلیه ای را با قرار دادن میله یا سایر اجسام نمی دهد.
این عمل در حالی اتفاق می افتد، که بسیاری از ما بر این عقیده هستیم که چون فضای مقابل منزل یا مغازه مان است پس حتماً حقی نسبت به آن داریم در حالی که باید گفت این موضوع امری فراتر از مالکیت خود نسبت به منزل و مغازه است.
سد معبر و ایجاد مانع در معابر تجاوز به حقوق شهروندان است
یکی از شهروندان یاسوجی، از اشغال بخشی از معابر و خیابان ها توسط کسبه و یا ارگان های خاص گلایه دارد ، معتقد است که خیابان و کوچه ملک شخصی افراد نیست که به خود اجازه بهره برداری شخصی از آن را می دهند.
او ادامه داد:در حالت عادی در خیابان های پرتردد مشکل جای پارک و کمبود پارکینگ وجود دارد، در صورتی که بسیاری از واحدهای تجاری نیز مقابل فروشگاه های خود را محصور و به ملک شخصی تبدیل کرده اند،به هیچ شخصی اجازه پارک کردن نمی دهند که در بسیاری موارد به درگیری لفظی ، فیزیکی ، حتی ضرب و جرح و یا قتل نیز ختم می شود.
پیاده رو یا محل کسب؟
در فرهنگ لغت پیاده رو،به عنوان جایی برای رفت و آمد اشخاص پیاده، تعریف می شود؛ اما گویا در شهر این لغت درعمل معنایی دیگر پیدا کرده است.
در شهرما پیادهرو جایی است که بیشتر اوقات به محلی برای کسب و کار تبدیل شده، گاهی نیز نقش خیابان دارد و گاهی هم افراد پیاده با ایجاد مزاحمت برای دیگران از آن برای رفت و آمد استفاده می کنند!
افراد پیاده هنگام عبور از پیاده رو باید مواظب باشند،تا از جلو با شخص موتور سوار برخورد نکنند و اگر تا چندقدمی تصادف با موتور آن هم در پیاده رو پیش بروند شخص موتور سوار و دیگر افراد حاضر در صحنه چنان خیره و غضب آلود به او می نگرند، که این باور در شخص پیاده به وجود می آید مقصر اوست و باید برای عبور جای دیگری را انتخاب می کرده است و عذرخواهی می کند.
بعضی مواقع هم عبور از پیادهرو مانند گشتن در یک فروشگاه است چون دو سمت پیاده رو انواع کالا ها به چشم می خورد.
این پایان ماجرا نیست ، برخی افراد به این هم اکتفا نکرده ، اقدام به بندآوردن پیاده رو می کنند. مثل این که این افراد حساب شخصی یا کینه ای قدیمی با افراد پیاده دارند و به هیچ وجه حاضرنمی شوند به آنان اجازه ی عبور دهند
مانع می سازم پس هستم
یکی از کاسبان شهر یاسوج است، که تابلویی در خیابان قرار داده است و درباره این اقدام خود می گوید :وضعیت بازار مناسب نیست و این کار را برای افزایش تعداد مشتری و بهتر دیده شدن مغازه ام انجام داده ام.
یکی دیگر از مغازه دار ها، که موانعی را در مقابل مغازه خود قرار داده تا خودروهای عبوری در این محل پارک نکنند، می گوید: به دلیل کمبود جای پارک خودرو در این خیابان شلوغ ، اگر مشتری قصد خرید از فروشگاه من را داشته باشد و نتواند خودرو خود را پارک کند و یا دوبله پارک کند، جریمه خواهد شد،مشتری می پرد که با این موانع و ایجاد پارکینگ مخصوص خودم، برخی مشتری های خاص را نگه می دارم تا از من خرید کنند.
وی در برابراین پرسش که آیا حق دارید چنین موانعی برابر مغازه خود بگذارید،پاسخ ما را با پرسش مواجه می کند ،که اگر کارم غیرقانونی است چرا هیچ مسئولی جلو کار من را نگرفته است؟
گویا در اینجا حرف بی حساب، جواب ندارد.
قانون چه می گوید؟
بر اساس آمارهای منتشر شده، از بین موانع مختلفی که در پیاده روها دیده می شود، می توان به پارک خودرو، دست فروشان ثابت، پلاکاردها، مغازه ها و دست فروشان متحرک اشاره کرد و بیشترین سد معبر توسط فروشندگان کالاهای عمومی صورت می گیرد که از پیاده رو برای نمایش و ارایه کالاهای خود استفاده می کنند.
- نویسنده : میری
- منبع خبر : افتونیوز